کد مطلب:193576 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:97

دو آیه از قرآن در مورد دعا و انفاق و بیان حضرت صادق
عثمان بن عیسی از كسی كه برای او حدیث كرده نقل می كند كه به حضرت



[ صفحه 486]



صادق - علیه السلام - عرض كردم: دو آیه در كتاب خدا (قرآن) است كه آن دو را می جویم و نمی یابم (یعنی معنی آن دو را نمی دانم).

حضرت فرمود: آن دو آیه كدامند؟

عرض كردم: گفتار خداوند متعال: (أدعونی استجب لكم) [1] «مرا بخوانید تا اجابت كنم (دعای) شما را» و ما او را می خوانیم و اجابتی نمی بینیم؟

فرمود: آیا گمان می كنی كه خداوند خلاف وعده ی خود كرده است؟

عرض كردم: نه.

فرمود: پس این (عدم اجابت) از چیست؟

عرض كردم: نمی دانم.

فرمود: ولی من تو را آگاه كنم، هر كس خدای عزوجل را در آنچه به او فرمان داده اطاعت كند سپس او را از جهت دعا بخواند، او را اجابت كند.

عرض كردم: جهت دعا چیست؟

فرمود: شروع می كنی پس خدا را حمد و ستایش می كنی، و نعمتهائی كه به تو داده است را بر زبان می آوری، سپس بر محمد - صلی الله علیه و آله و سلم - صلوات می فرستی، و سپس گناهان خود را یادآور می شوی و به آنها اعتراف می كنی، و از آنها به خدا پناه می بری، پس این جهت و راه دعا است.

سپس فرمود: آیه ی دیگر كدام است؟

عرض كردم: گفتار خدای عزوجل (و ما أنفقتم من شی ء فهو یخلفه و هو خیر الرازقین) [2] «و هر چیزی را (در راه او) انفاق كنید عوض آن را می دهد(و جای آن را پر می كند)؛ و او است بهترین روزی دهندگان».

فرمود: آیا چنین می پنداری كه خدای عزوجل خلاف وعده خود كرده؟

عرض كردم: نه.



[ صفحه 487]



فرمود: پس این (پندار) از چیست؟

عرض كردم: نمی دانم.

فرمود: هر آینه اگر یكی از شماها مالی از راه حلالش به دست آورد، و آن را در راه حلالش انفاق كند هیچ درهمی از آن را انفاق نكند جز اینكه بر آن عوض داده می شود. [3] .


[1] سوره ي مؤمن آيه ي 60.

[2] سوره ي سباء آيه ي 39.

[3] اصول كافي: ج 4 ص 240 ح 8.